Jaśnista Angela i nihilista Kaczyński

Angela Merkel wygłosiła 18 marca orędzie do Niemców i Europejczyków. Rzeczowe, poważne, mądre. Godne odpowiedzialnego przywódcy państwa i bardzo ważnego polityka Europy i świata. Merkel doskonale rozumie, jak poważna jest sytuacja i jak istotne jest, by obywatele mieli przekonanie, że najważniejsza osoba w kraju jest świadoma, solidarna, kompetentna i rzeczowa. Robi dokładnie to, co w danej sytuacji robić należy.

Mówiła normalnie, bez mała zwyczajnie. Ale każde jej słowo miało moc i każde zostało wzięte z głębokiego namysłu, znajomości się faktów i głosów innych mądrych ludzi, w tym specjalistów z różnych dziedzin, medyków i naukowców. Nie było w jej słowach ani naiwnego optymizmu, ani czarnowidztwa.

Co szczególnie cenne i mądre w jej słowach, to odwołanie się do powagi, dojrzałości społecznej i solidarności. A także szczere podziękowania dla tych, którzy są na co dzień mniej widoczni, także w czasie zagrożenia wirusem, a pełnią ważną, odpowiedzialną i ryzykowną funkcję, która dowodzi ich solidarności i poczucia obowiązku.

Powadze słów Merkel można wierzyć. Także dlatego, że cały jej dorobek jako przywódczyni partii i kanclerz potwierdzają jej powagę i odpowiedzialność.

Merkel stwierdza z poczuciem dobrze wykonywanej przez Niemców pracy: „Niemcy mają doskonały system opieki zdrowotnej, może jeden z najlepszych na świecie. To może stanowić dla nas pocieszenie. Jednak nasze szpitale byłyby całkowicie przeciążone, gdyby w bardzo krótkim czasie przyjęły zbyt wielu pacjentów z ciężkimi objawami wirusa”.

Słowa, które z polskiej perspektywy uważam za najważniejsze, brzmią tak (wsłuchajcie się w nie): „Jesteśmy demokracją. Rozwijamy się i kwitniemy nie dlatego, że jesteśmy do czegoś zmuszani, ale dlatego, że dzielimy się wiedzą i zachęcamy do aktywnego uczestnictwa. Stoi przed nami historyczne zadanie, które wykonamy, jeśli stawimy mu czoła razem”.

To jest europejska teza. Przejdźmy teraz do nieszczęścia: polskiej antytezy. W Polsce nihilisty Kaczyńskiego, nadpremiera, nadprezydenta i nadprezesa, prostego posła, który za nic nie ponosi konstytucyjnej odpowiedzialności, jest dokładnie odwrotnie: nie jesteśmy żadną inną demokracją, najwyżej mniemaną. Nie rozwijamy się i nie kwitniemy w inny sposób niż urojony. Nas trzeba zmuszać. Rządy nihilisty Kaczyńskiego – do spółki z arcynihilistą Kościołem katolickim – to rządy kłamstwa, opresji i przymusu. Nie ma tego, co jest w Niemczech, Skandynawii, Holandii i innych dojrzałych krajach oczywistością, a co akcentuje Merkel: dzielenia się wiedzą i aktywnego uczestnictwa w życiu publicznym.

Trzy dni po orędziu Merkel nihilista Kaczyński zabrał głos, co pewnie było nadwiślańską wersją pojęcia „orędzie”. Nic nie mając Polakom do powiedzenia, nic choćby w przybliżeniu takiego, co powiedziała kanclerz Niemiec, orzekł, że wybory prezydenckie odbędą się w majowym terminie. I szlus! Zadrwił z lęku, nieraz przerażenia bez mała wszystkich Polaków. Zadrwił z dezorganizacji w każdej dziedzinie funkcjonowania państwa, z ochroną zdrowia na czele – czego sam jest naczelnym sprawcą. Podobno jakieś orędzie w tych dniach wygłosił niejaki Duda, czyli nikt. Nawet nie czytałem. Gdy nikt wygłasza nic – nie warto. Zresztą wystarczy sprawdzić, co wygłasza nihilista Kaczyński i nihiliści biskupi.

Polska jest państwem solidarności! W kontekście słów Angeli Merkel to kolejna drwina Polski z Polski i nihilisty z Polaków. Nihilizm ma jednak tutaj bardzo licznych wyznawców. To się nazywa właśnie solidarnością, powagą i – oczywiście! – miłością bliźniego.

Wedle tego krajowego nihilisty i jego współbraci w Polsce działa „ukryta opcja niemiecka”, a pani prezydent Gdańska i gdańszczanie są wyznawcami III Rzeszy. W tej sytuacji istnienie ukrytej opcji niemieckiej jest jakąś pociechą, że nie całe państwo zostało pożarte przez zdegenerowanych nihilistów katolickich. Oraz tzw. światełkiem w takim czarnym czymś, co nie jest tunelem.

Tanaka